Wszystkie konflikty to w zasadzie konflikty wewnętrzne – Maxie C. Moultsby
Reagujemy nie tyle na bodźce co na nieświadome, stłumione lub wyparte potrzeby. Zewnętrzny bodziec jedynie budzi demona z drzemki. – Carl Gustav Jung
Podczas ostatniej superwizji zwróciłem uwagę na proces powstawania konfliktów. Jak mówi Maxie C. Moultsby, wszelkie konflikty powstają w naszych umysłach. Wyjaśniłem również, że za tym wszystkim stoi mechanizm projekcji. Jedna z osób, która brała udział w superwizji poprosiła mnie o podzielenie się tą informacją, dlatego dziś to czynię. Jakiś czas temu w książce Techniki uwalniania, autorstwa Davida R. Hawkinsa, słynnego wykładowcy, psychiatry, nauczyciela duchowego znalazłem bardzo proste wyjaśnienie; czym tak na prawdę jest mechanizm projekcji. Dziś postanowiłem się tym z wami podzielić.
Korzystamy z trzech głównych sposobów, aby poradzić sobie z uczuciami: z tłumienia, wyrażania i uciekania.
Tłumienie i wypieranie uczuć
To najczęściej stosowane sposoby, za pomocą których spychamy uczucia i odsuwamy je na bok. Wypieranie dzieje się nieświadomie – tłumienie świadomie. Nie chcemy, by uczucia nam przeszkadzały, poza tym nie wiemy, co z nimi zrobić. Zazwyczaj sprawiają cierpienie, a my staramy się mimo to dalej funkcjonować, najlepiej jak tylko możemy. Wyborem stłumienia lub wyparcia jakiegoś uczucia kierują świadome i nieświadome programy przekazane nam podczas socjalizacji i „szkolenia“ w rodzinie.
Z czasem napór stłumionych uczuć zaczynamy odczuwać jako rozdrażnienie, zmienne nastroje, napięcia mięśni karku i pleców, bóle głowy, skurcze, zaburzenia menstruacji, zaparcia, niestrawność, bezsenność, nadciśnienie, alergie i inne dolegliwości fizyczne.
Wypieramy uczucia, ponieważ towarzyszy im tak wiele poczucia winy i strachu, że nie sposób świadomie przyjąć tego wszystkiego. Za każdym razem, gdy zaczynamy się obawiać, że mogą się ujawnić, spychamy je wytrwale do podświadomości. Następnie wyparte uczucie zostaje zagospodarowane na wiele różnych sposobów, które gwarantują mu pozostawanie na poziomie wyparcia, poza świadomością.
Ze wszystkich mechanizmów, którymi posługuje się umysł, by utrzymać uczucia w stanie wyparcia, prawdopodobnie najbardziej znane sposoby to zaprzeczenie i projekcja, mające tendencje do współwystępowania i wzmacniania się nawzajem.
Zaprzeczenie skutkuje poważnymi blokadami emocjonalnymi oraz zatrzymaniem psychiki na jakimś etapie rozwoju. Wyparciu zazwyczaj towarzyszy mechanizm projekcji. Z poczucia winy i strachu wypieramy reakcję albo uczucie i im zaprzeczamy. Zamiast je odczuwać, projektujemy na świat i ludzi wokół nas. Doświadczamy tego uczucia jako czegoś, co należy do „nich“. Następnie „oni“ stają się wrogami, a nasz umysł poszukuje i w końcu znajduje odpowiednie usprawiedliwienie, aby wzmocnić tę projekcję.
Winą zostają obarczeni ludzie, miejsca, instytucje, jedzenie, warunki klimatyczne, układy planet na niebie, warunki społeczne, los, Bóg, fart, diabeł, obcokrajowcy, mniejszości etniczne, partie polityczne i inne podmioty poza nami.
Projekcja to najsilniej działający mechanizm we współczesnym świecie. Jest przyczyną wszystkich wojen, konfliktów i zamieszek społecznych. Wręcz zachęcani jesteśmy, by być „porządnym obywatelem“ i nienawidzić wroga. Poczucie wartości budujemy kosztem innych i ostatecznie skutkuje to społecznym rozkładem. Mechanizm projekcji jest przyczyną wszelkich ataków, przemocy, agresji i każdej formy destrukcji społecznej.
Źródło – David R.Hawkins TECHNIKA UWALNIANIA ŚWIADOMOŚCI – PODRĘCZNIK ROZWIJANIA ŚWIADOMOŚCI, Wydawnictwo Virgo, Warszawa 2016
Zdjęcie pochodzi z serwisu https://pixabay.com/pl/photos/projekcja/